Gazeta Podatkowa nr 46 (1191) z dnia 8.06.2015
Amortyzacja wytworzonego środka trwałego
Środki trwałe wytworzone przez podatnika nie mogą być amortyzowane z zastosowaniem indywidualnej stawki amortyzacyjnej.
O CO PYTAŁ PODATNIK?
W kwietniu 2004 r. został oddany do użytku budynek mieszkalny (dom) wybudowany ze środków własnych podatnika i jego małżonki. Od tej daty do stycznia 2015 r. małżonkowie zamieszkiwali w tym budynku. Obecnie zamierzają go wynająć w ramach tzw. prywatnego najmu i dokonywać jego amortyzacji. Podatnik zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy budynek wytworzony we własnym zakresie może być amortyzowany z zastosowaniem indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Jego zdaniem taka amortyzacja jest możliwa, gdyż w celu wybudowania budynku nabywał materiały budowlane, usługi obce techniczne, prawne oraz organizacyjne.
ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:
Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Z treści art. 22j ust. 1 ustawy o pdof wynika bowiem, że indywidualne stawki amortyzacyjne można ustalić dla używanych lub ulepszonych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Przy czym, w przypadku budynku mieszkalnego, w myśl art. 22j ust. 3 tej ustawy, uznaje się go za:
- używany - jeżeli podatnik wykaże, że przed jego nabyciem był wykorzystywany co najmniej przez okres 60 miesięcy,
- ulepszony - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Organ podatkowy zauważył, że w powołanym przepisie jako używane traktowane są nabyte środki trwałe. W omawianym przypadku środkiem trwałym jest budynek mieszkalny, który podatnik z małżonką wybudowali we własnym zakresie, z własnych środków ponosząc wydatki na tę budowę. To, że w celu jego budowy nabywane były materiały i usługi nie oznacza, że również budynek został nabyty. Użyty w powołanym przepisie termin "nabycie" nie może być bowiem odnoszony do nabycia materiałów i usług służących budowie, gdyż one nie są środkiem trwałym - jest nim dopiero budynek - i przepis art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o pdof stanowi o tym jednoznacznie. Organ podatkowy zaznaczył, że nabycie środka trwałego należy bezwzględnie odróżnić od jego wytworzenia, gdyż rozróżnienie takie czyni sama ustawa. Zawsze łączy ona nabycie środka trwałego z różnymi formami przeniesienia prawa własności do tego składnika majątku, natomiast wytworzenie środka trwałego utożsamia z procesem twórczym. Omawiany budynek nie będzie zatem używanym środkiem trwałym w rozumieniu art. 22j ust. 3 ustawy o pdof, ponieważ przepis ten dotyczy środków trwałych nabytych, a nie wytworzonych. Tym samym podatnik nie może zastosować indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla takiego budynku. Można go natomiast amortyzować zgodnie z art. 22i ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof, tj. przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych.
(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 maja 2015 r., nr IBPBII/2/4511-216/15/MW)
www.PoradyPodatkowe.pl - Interpretacje i orzecznictwo:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.VademecumPodatnika.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|