Gazeta Podatkowa nr 14 (1576) z dnia 18.02.2019
Opodatkowanie poddasza użytkowego
Kupiłem niedawno mały dom parterowy z poddaszem. Poddasze jest niewielkie i niewysokie, nie nadaje się w zasadzie do normalnego użytkowania. Okazało się jednak, że gmina nałożyła na mnie podatek od nieruchomości, uwzględniając również powierzchnię poddasza. Czy jest to zgodne z prawem?
Wydaje się, że decyzja organu podatkowego jest prawidłowa, choć jak w każdej tego typu sytuacji wszystko zależy od okoliczności sprawy.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają m.in. budynki lub ich części. W takim przypadku podstawę opodatkowania stanowi powierzchnia użytkowa. Zgodnie z definicją ustawową powierzchnia użytkowa budynku lub jego części to powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Stanowi o tym art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm.).
Zasadniczo więc skoro w domu Czytelnika znajduje się poddasze użytkowe, to jego powierzchnia powinna być uwzględniona przy opodatkowaniu obiektu. Przepis nie wspomina, aby uwarunkowane to było np. zdatnością do zamieszkania. Zatem dla przyjęcia, że dana kondygnacja stanowi poddasze, nie będzie mieć znaczenia jego powierzchnia czy też wysokość. Opinia biegłego, który stwierdza przykładowo, że pomieszczenie nie nadaje się na pobyt ludzi, gdyż nie spełnia norm wynikających z Prawa budowlanego czy z innych przepisów, nie ma znaczenia dla sprawy podatkowej.
Nie oznacza to jednak, że wysokość pomieszczenia nie ma znaczenia dla wysokości samego podatku. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się. W konkretnej sytuacji może zatem dojść do tego, że co prawda poddasze użytkowe w domu się znajduje, ale na całej swojej powierzchni jego wysokość jest mniejsza niż 1,40 m i tym samym nie zostanie ono uwzględnione przy ustalaniu wysokości podatku od nieruchomości. Za wysokość w świetle uznaje się wysokość prześwitu między dwiema płaszczyznami, co w odniesieniu do kondygnacji budynku można w zasadzie interpretować jedynie w ten sposób, że dotyczy to wysokości między podłożem a najniższymi trwałymi elementami konstrukcyjnymi stropu.
Warto zauważyć, że organ podatkowy przy wymiarze podatku od nieruchomości związany jest zawartymi w ewidencji gruntów i budynków informacjami o przeznaczeniu oraz funkcji użytkowej budynku i danych tych nie może korygować w toku prowadzonego postępowania podatkowego, bez stosownej zmiany zapisów ewidencyjnych w odrębnym trybie.
www.PoradyPodatkowe.pl - Podatek od nieruchomości:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.PodatekOdNieruchomosci.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
|