Gazeta Podatkowa nr 6 (734) z dnia 20.01.2011

Podatek od nieruchomości dla firm w 2011 r.

Obowiązek opłacania podatku od nieruchomości obciąża zarówno przedsiębiorców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, jak i działających w ramach spółek prawa handlowego. Zasadnicze znaczenie w kwestii opłacania tego podatku ma stosunek prawny, na podstawie którego podmiot włada daną nieruchomością, rodzaj obiektu budowlanego, a także fakt jego wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej.

Terminy opłacania podatku

Wymiar podatku od nieruchomości dla osób fizycznych, w tym również przedsiębiorców wpisanych do ewidencji działalności gospodarczej ustala organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania (wójt, burmistrz, prezydent miasta). Podatek ten należy opłacać w terminach: do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku podatkowego.

Inaczej jest w przypadku osób prawnych, jednostek organizacyjnych oraz spółek nieposiadających osobowości prawnej. Podmioty te zobowiązane są do składania organom podatkowym corocznych deklaracji na podatek od nieruchomości, w których określają podstawę opodatkowania. Deklaracje te składają w terminie do dnia 15 stycznia, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku. Ponadto opłacają omawiany podatek nie kwartalnie, ale co miesiąc w terminie do dnia 15. każdego miesiąca.

Stawki podatku ustalają gminy

Wysokość stawek podatku od nieruchomości na dany rok ustalają na swoim terenie właściwe rady gmin. Nie mają jednak w tym zakresie pełnej dowolności, bowiem są ograniczone górnymi wartościami stawek dla danego obiektu, określanymi każdorazowo na dany rok przez Ministra Finansów. W bieżącym roku obowiązujące jest w tym zakresie Obwieszczenie Ministra Finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2011 r. (Mon. Pol. z 2010 r. nr 55, poz. 755). W porównaniu z ubiegłym rokiem wzrost górnych stawek jest dość znaczący. Wystarczy porównać stawkę podatku od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W 2010 r. było to 0,62 zł, a w 2011 r. jest 0,80 zł. W przypadku budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej oraz budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie takiej działalności w 2010 r. było to 17,31 zł, a w tym roku kwota ta wynosi 21,05 zł (wybrane stawki podatku na rok 2011 przedstawia tabela).

Pod koniec ubiegłego roku gminy podjęły stosowne uchwały o wysokości stawek na swoim terenie w 2011 r. Rzadko się zdarza, aby w danej gminie stosowano maksymalne stawki. Utrzymywane są one z reguły na niższych poziomach. Przykładowo, w jednej z mazowieckich gmin stawka podatku od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej wynosi 19 zł.

Jakie zmiany w 2011 r.?

Z dniem 1 stycznia br. weszła w życie nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dotycząca opodatkowania obiektów, w których świadczone są usługi medyczne. W poprzednio obowiązującym stanie prawnym opodatkowaniu preferencyjną (niższą) stawką podatku od nieruchomości podlegały jedynie budynki lub ich części faktycznie zajęte na udzielanie świadczeń zdrowotnych. Były to więc np. gabinety lekarskie, zabiegowe, rehabilitacyjne. Niższą stawką nie mogły być już objęte inne części takiego budynku, np. recepcje, pomieszczenia gospodarskie, stołówki w szpitalach czy też baza noclegowa w sanatoriach. Nowelizując art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) powołanej ustawy ustawodawca zmienił jego brzmienie. Obecnie preferencyjna stawka, ustalona na 4,27 zł od 1 m² powierzchni użytkowej, dotyczy tych budynków lub ich części, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń. Oznacza to, że wszystkie pomieszczenia w budynku, w którym udzielane są świadczenia zdrowotne mogą być opodatkowane tą stawką. Przy czym warto pamiętać, że nieruchomości te muszą być zajęte przez podmioty, które wykonują te świadczenia. Wynajęcie np. lokalu znajdującego się w budynku przychodni innemu przedsiębiorcy powoduje opodatkowanie go stawką najwyższą.

Pewne zmiany w omawianej ustawie zajdą jeszcze w połowie tego roku. Z dniem 19 czerwca 2011 r. utraci moc art. 15 ust. 2a, który stanowi, iż opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw. Jest to konsekwencja wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 grudnia 2009 r. (sygn. akt K 7/08), który uznał ten przepis za sprzeczny z Konstytucją. Obecnie w Sejmie trwają prace nad projektem ustawy nowelizującej, która ma wprowadzić czytelną regulację co do zakresu przedmiotowego opłaty targowej oraz określić kryteria, zgodnie z którymi rady gmin będą różnicować stawki tej opłaty.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 ze zm.)